Stenoza z greckiego „stenozis” oznacza zwężenie. Termin stenoza kanału kręgowego dotyczy patologicznego zwężenia światła kanału, w wyniku którego dochodzi do ucisku znajdującego się wewnątrz rdzenia kręgowego. Stenoza najczęściej dotyczy odcinka lędźwiowego i szyjnego kręgosłupa, zwężenie zdecydowanie rzadziej dotyka odcinek piersiowy. Częstotliwość występowania schorzenia rośnie proporcjonalnie do wieku, co związane jest z narastającymi zmianami zwyrodnieniowymi w obrębie struktur kręgosłupa.

Stopa ze względu na funkcję jaką spełnia, charakteryzuje się dużą wytrzymałością ale jednocześnie też elastycznością. Pomimo niewielkich rozmiarów przyjmuje na siebie bardzo duże obciążenia, zarówno statyczne jak i dynamiczne. Czasami w wyniku zmian wrodzonych bądź nabytych dochodzi do zaburzeń w ustawieniu poszczególnych elementów, tworzących całą konstrukcję.

Schorzenia określane mianem łokcia tenisisty i golfisty zaliczane są do grupy entezopatii mięśniowych. W przypadku łokcia tenisisty mówimy o schorzeniu obejmującym mięśnie prostowniki nadgarstka, natomiast w łokciu golfisty zmienione chorobowo okazują się mięśnie zginacze nadgarstka.

Ale zacznijmy od początku, czyli od nazwy, która jest zdecydowanie myląca, zarówno w jednym jak i drugim przypadku.

Dolegliwości bólowe kręgosłupa stanowią coraz częstszy problem, z którym zmagają się ludzie w każdym wieku (niestety coraz młodsi). Jednak zaburzenia zlokalizowane w obrębie kręgosłupa potrafią prowokować również inne problemy, których pacjenci często nie łączą bezpośrednio z kręgosłupem. Obecność nerwów, a także bezpośrednie sąsiedztwo narządów wewnętrznych czy miękkich struktur okołostawowych wpływa na różnorodność objawów, będących konsekwencją nieprawidłowości w obrębie kręgosłupa.

Staw kolanowy jest złożoną strukturą, która poddawana jest dużym i regularnym obciążeniom. Dlatego też często odczuwane są w nim dolegliwości bólowe, pojawiają się stany zapalne lub słyszalne są różnego rodzaju trzaski, „chrupanie” czy przeskakiwanie. Czy takie odgłosy są czymś naturalnym? Z czego wynikają? I jak się ich pozbyć?

Drętwienie i mrowienie kończyn górnych to niespecyficzne objawy, których przyczyny są bardzo zróżnicowane. Podłożem mogą być toczące się procesy chorobowe w obrębie układu nerwowego, urazy lub zwyrodnienia kręgosłupa, ale także stres bądź niedobory mikroelementów. Ze względu na tak dużą różnorodność struktur prowokujących parestezje, nie wolno ignorować sygnałów jakie wysyła nam organizm. Szybka diagnostyka i interwencja pozwalają na zatrzymanie toczącego się procesu chorobowego i dają szansę na całkowite pozbycie się problemu.

Ludzki rdzeń kręgowy przypomina rodzaj sznura, który umieszczony jest w kanale kręgowym, utworzonym przez sąsiadujące ze sobą kręgi kręgosłupa. Jego główna rola polega na przesyłaniu impulsów pomiędzy mózgiem a układem obwodowym, dzięki czemu możliwe jest wykonywanie ruchów, odczuwanie bodźców oraz świadome kontrolowanie własnego ciała. Jednak zdarza się, iż funkcja rdzenia zostaje upośledzona przez chorobę lub uraz mechaniczny.

W okresie ciąży dochodzi do istotnych zmian wielkościowych macicy, która rośnie razem z rozwijającym się płodem. Powiększająca się macica rozciąga przednią ścianę brzucha, doprowadzając do stopniowego odsuwania mięśnia prostego brzucha na boki. W konsekwencji pojawia się uwypuklenie środkowej części – największe w miejscu, gdzie mięśnie są najbardziej oddalone od siebie. Charakterystyczne dla rozstępu jest także to, iż zmiana ta potrafi być niewidoczna przy rozluźnionych mięśniach, ale już niewielkie napięcie np. podczas próby wstania z pozycji leżącej, uwidacznia zmiany w obrębie przedniej ściany brzucha.

Zniesiona lordoza czyli nic innego jak zaburzenie postawy ciała polegające na wypłaszczeniu naturalnej krzywizny kręgosłupa w odcinku szyjnym.

Zmiany w ustawieniu poszczególnych kręgów prowadzą do przeciążeń stawów oraz struktur okołostawowych, a te objawiają się dolegliwościami bólowymi szyi, odcinka piersiowego, a także kończyn górnych. Przyczyn prowokujących zaburzenie ustawienia kręgosłupa należy szukać w nieprawidłowych nawykach ruchowych, długotrwałym przebywaniu w pozycji siedzącej oraz niewydolności mięśniowej.

Wdowi garb jest potocznym określeniem zaburzonej postawy ciała, charakteryzującej się występowaniem wyniosłości tkankowej u podstawy karku. Jest to objaw mięśniowej nierównowagi statycznej, która prowadzi do silnego wysunięcia głowy i barków w przód oraz zaokrąglenia pleców w odcinku piersiowym. Jest to pozycja, w której dochodzi do bardzo dużego przeciążenia struktur w odcinku szyjnym i szyjno-piersiowym, a powstająca wyniosłość jest efektem chronicznego przeciążenia tkanek.

Kolano skoczka, jak sama nazwa wskazuje, jest to schorzenie występujące najczęściej u osób uprawiających dyscypliny sportowe, w których częste są wyskoki (koszykówka, siatkówka, piłka ręczna) ale także u osób uprawiających bieganie. Schorzenie rozwija się w wyniku często powtarzanych przeciążeń aparatu wyprostnego, które prowadzą do mikrourazów więzadła rzepki.

Więzadło rzepki, jest to struktura która stanowi przedłużenie ścięgna mięśnia czworogłowego uda. Biegnie ono od podstawy rzepki do guzowatości na kości piszczelowej, umożliwiając prawidłowe funkcjonowanie mechanizmu wyprostnego stawu kolanowego.