Masaż refleksologiczny

Data ostatniej aktualizacji: Styczeń 10, 2016

Polub portal Fizjoplaner.pl

Masaż Refleksologiczny

Refleksologia to metoda terapeutyczna polegająca na uciskaniu punktów i stref na ciele (stopach, twarzy, dłoniach) odpowiadających konkretnym narządom. Taka stymulacja ma na celu rozpoznanie zaburzenia oraz uregulowanie pracy tego narządu i harmonizowanie współdziałania całego układu, jakim jest ludzkie ciało. Refleksologia rozpatruje funkcjonowanie organizmu jako całość uwzględniając zarówno fizyczny, psychiczny jak i emocjonalny wpływ na ogólny dobrostan człowieka.

Rozwój refleksologii

Refleksologia wywodzi się z Tradycyjnej Medycyny Chińskiej i była znana już przed naszą erą. Wzmianki na temat masażu stóp znajdziemy także w kulturze starożytnej Grecji i Egiptu. Jako metoda terapii została zaakceptowana na zachodzie dopiero w poprzednim stuleciu. Rozwój refleksoterapii nastąpił na przełomie XIX i XX wieku, kiedy dr William Fitzgerald zbadał i opracował teorię stref w ludzkim organizmie. Zgodnie z tą teorią ciało człowieka dzieli się na 10 stref przebiegających od palców stóp do czubka głowy z odgałęzieniami przebiegającymi do palców dłoni. Na zakończeniach tych stref na stopach, dłoniach i twarzy znajdują się receptory odpowiadające konkretnym narządom i układom organizmu, przez które przebiega dana strefa. Ponieważ działanie refleksoterapii badacze uzasadniają m.in. na podstawie terapii strefowej, bywa ona nazywana terapią zonową (zone – ang. strefa). Odkrycie Fitzgeralda pozwoliło Eunice Ingham opracować mapy refleksologiczne obrazujące, gdzie każdy narząd ma swoją reprezentacyjną strefę na stopach i na dłoniach. Eunice Ingham rozpowszechniła refleksoterapię w latach 30 XX wieku publikując dwie książki i zakładając pierwszą specjalistyczną szkołę refleksologii. Jednak obecnie znany na świecie model refleksoterapii opracowała i rozpropagowała pod koniec XX wieku Inge Dougans z Danii. W 1981 roku ukończyła ona szkołę refleksoterapii a dwa lata później sama zaczęła uczyć tej metody łącząc ją z akupresurą z Tradycyjnej Medycyny Chińskiej. Inge Dougans rozbudowała masaż stóp o stymulację zakończeń meridianów. Meridiany to kanały energetyczne w ludzkim organizmie, którymi przepływa energia życiowa - Chi. TMC wyróżnia 12 meridianów głównych, których zakończenia znajdują się na palcach stóp i rąk oraz i całej głowie w tym twarzy. Wiedza o przebiegu tych kanałów wykorzystywana jest także w akupunkturze i masażu shiatsu. Według Medycyny Chińskiej stymulacja punktów meridianowych prowadzi do uzyskania stanu wewnętrznej równowagi i odzyskania naturalnych sił samouzdrawiania organizmu.

Zabieg refleksoterapii

Przed pierwszym zabiegiem refleksoterapeuta może pytać o ogólny stan zdrowia, dolegliwości, urazy i operacje przebyte w przeszłości oraz alergie, zażywane leki i obciążenia rodzinne. Przeżywane problemy, zmiany zachodzące w życiu oraz sposoby radzenia sobie ze stresem mogą mieć wpływ na powstanie choroby i przebieg terapii, dlatego warto zgłosić je terapeucie. Duże znacznie ma także odżywianie, jakość snu i aktywność fizyczna. Te informacje pozwalają refleksoterapeucie określić całościowo obraz kondycji psychofizycznej pacjenta. Następnie pomaga on pacjentowi odprężyć się i przechodzi do diagnostyki palpacyjnej. Badając stopę refleksoterapeuta opiera się zarówno o wiedzę z zakresu anatomii i fizjologii jak i znajomość rozmieszczenia stref refleksologicznych i przebieg meridianów. Podobnie z badaniem punktów i stref na twarzy lub dłoniach. Dopiero taka kompleksowa diagnostyka pozwala zaplanować całą terapię. Sam zabieg refleksoterapii polega na głębokim uciskaniu i rozcieraniu odpowiednich miejsc na stopach, dłoniach lub twarzy. Podczas zabiegu pacjent najczęściej leży na plecach. Jednorazowy zabieg nie powinien trwać dłużej niż 50 minut. Trwałe efekty uzyskuje się zwykle po odbyciu serii 8-12 zabiegów w zależności od indywidualnych wskazań. Zabieg powinny być przeprowadzane systematycznie raz lub dwa razy w tygodniu. Z czasem, wraz z postępem terapii, odstępy czasowe pomiędzy zabiegami wydłużają się aż do jednego zabiegu w miesiącu dającego tzw. impuls przypominający. Zabieg refleksoterapii może być stosowany zarówno u dzieci jak i dorosłych. Atmosfera w której przeprowadzany jest zabieg ma znaczenie dla działania terapii. Refleksoterapia działa tym lepiej, im bardziej zrelaksowany i bezpieczny czuje się pacjent. Wyciszone pomieszczenie, muzyka relaksacyjna, aromaterapia, odpowiednia temperatura i światło umożliwiające pacjentowi głębokie odprężenie. Refleksoterapia uważana jest za bezpieczną metodę terapii, jednak nie można jej nadużywać. ponieważ zbyt duża ilość bodźców może spowodować przestymulowanie mózgu. Powoduje to uczucie rozkojarzenia i zmęczenia.

Mechanizmy działania refleksologii

Refleksologia ma także zastosowanie diagnostyczne i lecznicze. Refleksoterapeuta uciskając poszczególne punkty sprawdza kondycję odpowiadających im narządów. Bolesność lub zmieniona wrażliwość w danym obszarze sugeruje zaburzoną pracę tego organu. Jednocześnie refleksolog stymuluje receptory i działa przez łuk odruchowy na dany narząd. Pobudzone w ten sposób receptory przekazują informację do mózgu, który następnie sprawdza stan energetyczny danego narządu. W zależności od tego, czy jest on nadczynny czy niedoczynny, mózg podejmuje decyzję, czy narząd ten ma zostać wyciszony czy pobudzony. W ten sposób można uzyskać efekt znieczulenia w odległym obszarze ciała lub zmniejszyć napięcie w danym organie lub gruczole. Istotne jest, że refleksologia nie koncentruje się tylko na wyleczeniu określonej dolegliwości, ale dąży do uzyskania zrównoważonej współpracy wszystkich narządów i układów ludzkiego ciała i pobudzenia procesów samoregulacji organizmu. Działanie refleksoterapii nie opiera się tylko na zasadzie stref odruchowych i przepływu energii przez meridiany, ale ma ono także uzasadnienie medyczne. Refleksoterapia należy do terapii naturalnych czyli opartych o fizjologiczne reakcje organizmu. Zarówno na stopach i dłoniach jak i na głowie oraz twarzy znajduje się bardzo wiele zakończeń nerwowych i przyczepów mięśniowych oraz rozbudowana sieć drobnych naczyń krwionośnych i limfatycznych. Masując te obszary, refleksolog pobudza liczne receptory nerwowe i stymuluje somatyczny i autonomiczny układ nerwowy. Zmniejsza on tym samym pobudliwość nerwów, a podnosząc próg bólowy i stymulując wydzielanie endorfin w mózgu, działa przeciwbólowo. Ponadto rozluźnia napięte mięśni i powięzii oraz poprawia krążenie płynów ustrojowych. Sprawniejsza praca układu limfatycznego, poprawia z kolei jego odporność.

Efekty refleksoterapii

Reakcje organizmu na stymulację punktów refleksologicznych można podzielić na krótkoterminowe, które zauważalne są w ciągu pierwszej doby po zabiegu i utrzymują do czterech dni oraz długoterminowe, pojawiające się dopiero po kilku tygodniach systematycznego korzystania z terapii. Po kilku pierwszych spotkaniach może wystąpić tzw, “kryzys leczniczy”. Jest on wywołany procesem oczyszczania organizmu i jest reakcją prawidłową. Inne typowe reakcje krótkoterminowe to częstsze wizyty w toalecie, nadmierne pocenie się, pobudzenie lub ospałość, uczucie gorąca a nawet mdłości, mrowienie, odprężenie, zmniejszenie odczuwania bólu (spowodowane zwiększoną produkcją endorfin – naturalnych substancji przeciwbólowych organizmu). Wśród reakcji długoterminowych wyróżniać można między innymi wyregulowanie pracy współczulnego układu nerwowego - zwolnioną pracę serca, głębszy oddech, obniżenie ciśnienie krwi, lepsze krążenie w kończynach (brak uczuci zimnych dłoni i stóp) oraz ustąpienie bóli głowy a przede wszystkim wyleczenie z problemów zdrowotnych zgłaszanych na początku terapii oraz podniesienie naturalnych zdolności samoregulacji organizmu. Systematyczne poddawanie się refleksoterapii łagodzi ponadto przeżywane emocje lub wspomaga oczyszczanie się z nich przez ich uwolnienie. Refleksoterapia twarzy oprócz powyższych daje dodatkowo efekt kosmetyczny w postaci poprawy napięcia i odżywienia skóry twarzy, dekoltu oraz ramion a także spłycenia zmarszczek i wyrównania kolorytu cery.

Wskazania

Stres, nieumiejętność aktywnego relaksowania się.
Uczucie przemęczenia fizycznego i psychicznego, przepracowanie, zespół chronicznego zmęczenia.
Podwyższone napięcie układu nerwowego.
Nadciśnienie.
Problemy z koncentracją i zapamiętywaniem.
Obniżenie odporności, podatność na infekcje, częste alergie, chroniczny katar.
Zaburzenia gospodarki hormonalnej,
Zaburzenia pracy układu trawiennego,
Nadwaga lub problem z przybraniem na wadze.
Przeżywanie silnych emocji, traum, niestabilność emocjonalna
Depresja, lęk
Profilaktyka zdrowotna